Als je een onbekende helpt met
het inladen van boodschappen of zo, voelt dit lekker. Je wordt gewaardeerd. Een
bekende te hulp schieten voelt goed. Iemand helpen die je dicht aan het hart
ligt, voelt nog beter. Een hartsvriend of partner steunen en ervoor klaarstaan, voelt super goed!
Wat als die hartvriend of partner
nu overlijdt? Jij blijft achter met veel gevoelens. Leegte, pijn, verdriet,
met slechte en goede herinneringen. Een paar weken terug heb ik het
ook weer meegemaakt. Ik zal wat over mijn
herinneringen en gevoelens vertellen.
Al jaren is er een klik tussen
ons. Ik heb het bewust genegeerd. Maar ik word telkens door enkele mensen op die
klik gewezen. Er is een akelig bericht voor nodig voordat ik contact zoek met
hem. Het groeit al heel snel tot iets ongelooflijk moois. Hij is mijn alles. Ik
steun en help hem daar waar mogelijk. Hij doet hetzelfde voor mij. Lachen en
huilen doen we samen. Soms is gewoon aanwezig zijn of in stilte naast elkaar zitten voldoende.
Omdat ik in mijn leven soortgelijke dingen
meemaakte en meemaak als hij, schept dat al snel een vertrouwensband. Dan valt hij weg. Help!
Volgens zeggen is de tijd die je met elkaar hebt als je van iemand houdt nooit genoeg. Het is waar, mooi gezegd. Maar... hoe moet ik nu verder leven?
Volgens zeggen is de tijd die je met elkaar hebt als je van iemand houdt nooit genoeg. Het is waar, mooi gezegd. Maar... hoe moet ik nu verder leven?
Ik heb alles in mijn emo rugtas
gestopt. De pijn, het verdriet, mijn herinneringen, onze liefde, alles. Af en
toe haal ik het eruit. De pijn zal blijven. Het verdriet zal minder worden. Het
gevoel van acceptatie groter. Deze
periode zou ik voor geen goud willen missen. Ik heb enorm veel ervaringen opgedaan. Hier ga ik van
leren.
De reis op aarde is net een trein.
Af en toe stopt hij. Dan kan ik het verdriet verwerken door even uit te stappen. Maar hoe langer de trein op mij moet wachten, hoe moeilijker het is weer in te stappen. En ik moet verder. Ik ben nog niet op
mijn eindbestemming.
Ik ontmoet bepaalde mensen in mijn leven voor
een korte of lange periode. Ik help hen op weg en zij mij. En ik wil verder. Ik wil leren, ik wil groeien.
Zoals een songtekst luidt;
YOU CAN SIT IT OUT OR DANCE
Ik kies voor het laatste. Dus
hoofd omhoog, kin omhoog, schouders naar achteren en glimlachen. Ik weet maar
nooit wie nu net even een glimlach nodig
heeft.
Liefs,
Nelleke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten