Iene miene mutte

 

 Er is ruzie of er heeft een gebeurtenis plaatsgevonden waardoor je woede of wrokgevoelens koestert. Of er is iets ergs gebeurd. Verslagenheid of verdriet overvallen je. Een bekende heeft iets wat jij ook wel zou willen. Jalousie steekt de kop op. 'Ik wil dit ook hebben' en je gaat ervoor. Ten koste van alles. Egoïsme. Het gaat niet zoals gehoopt. Teleurstelling overmant je. Dit zijn emoties waar niemand op zit te wachten. Helaas zijn ze er wel vaak.

Het vervelende van deze gevoelens is dat ze je gedachten, je leven overnemen als je het toelaat. Gelukkig bestaan er ook keuzes. Jij bent de baas over je gedachten. Jij bepaalt hoe lang die gevoelens duren.

Of het een goede of slechte keus is. Of de beste keus van alleen maar slechte opties. Gelukkig kun je altijd kiezen. Ook mijn leven bestaat uit keuzes. En ik heb de laatste jaren zeker veel moeilijke keuzes moeten maken. Ik zal er wat over vertellen.

 Na mijn CVA  word ik wakker in een ziekenhuisbed.  Ik kan zo goed als niks, word kunstmatig beademd en ga zo maar door. Ik voel geen emoties, geen pijn, geen lichaamsdeel. Niks. Ik kan alleen knipperen met mijn ogen en horen. Na enkele weken komen de emoties terug. Dan begin je te denken met gevoel.‘Nou, dat is lekker dan. Word ik terug gestuurd door God omdat ik nog taken heb en vervolgens kan ik niks!’ Boosheid en verdriet overheersen mijn gedachten.

Dan kom ik tot een besluit. Ik heb een keus. Of ik kies voor de boosheid en verdriet. Dan beland ik in een verzorgingstehuis. Of ik ga voor beter worden. 

Bovendien kan ik niet vergeten dat ik enkele maanden zwanger ben en ik twee kleintjes thuis heb, waar ik weer voor wil zorgen. Dit valt onder mijn verantwoording.

Ik ga ervoor. Ik ben teruggestuurd, dus Hij zal me helpen.

Ik weet dat het  lange weg zal zijn, een zware en moeilijke weg vol kuilen. Ik heb alles opnieuw moeten leren. Op mijn weg naar herstel kom ik dan ook veel enge, moeilijke en angstige zaken tegen. Paniek gevoelens heb ik gelukkig altijd kunnen onderdrukken. Daar wil ik niet aan toegeven. Ik beheers mijn gevoelens en niet andersom.

Er word vaak verwacht dat ik huil, boos ben of zo. Helaas. Positief zijn is mijn keus. Zo benader ik alles. Emoties zoals bijvoorbeeld verdriet, boosheid, teleurstelling heb ik ook. Ik geef er aan toe, maar niet te lang. Dan roep ik me tot de orde. De eigenaar van mijn geest ben ik. Dat wil ik blijven.

Je hebt altijd een keus.

Liefs,

Nelleke

Tik tak

opzij opzij opzij
maak plaats maak plaats maak plaats
we hebben ongelofelijke haast

opzij opzij opzij
want wij zijn haast te laat
we hebben maar een paar minuten tijd

we moeten rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan
we kunnen nu niet blijven we kunnen nu niet langer blijven staan

Vandaag de dag hebben wij het druk. Alles wordt in de agenda gepland. Soms tot op de minuut af. We moeten veel en willen veel. Er bestaat zelfs zoiets als time management. Hoe ga je efficiënt met je tijd om.

Werken, carrière maken, cursus volgen, etentje, feestje, een hobby van je kind, sporten, een andere bezigheid van jezelf, het huishouden, de administratie of boodschappen doen. Heb je een tuin, dan moet deze ook onderhouden worden. En ga zo maar door. We proberen zoveel mogelijk doen in zo min mogelijk tijd. Het wordt van je verwacht. Is dit wel goed?

 

 

Moeten wij er niet zijn voor elkaar? Elkaar helpen, naar elkaar luisteren, van elkaar houden? Dit komt vaak op de laatste plaats. Als we het hebben over het echte sociale leven besteden wij er vaak het minste tijd aan. ‘Oh, dat komt morgen wel’.  Maar morgen bestaat niet.

Als ik kijk naar mezelf. De ene dag ga ik 'gezond’ naar bed en de andere dag word ik wakker in het ziekenhuis en staat mijn leven op zijn kop. Gelukkig heb ik nog een kans gekregen en besteed ik nu veel aandacht aan zaken die echt waarde hebben.

 Een duur huis, mooie auto of verre reizen is echt niet belangrijk. Als ik maar voldoende geld heb om rond te komen. Dan is het goed. De tijd die ik heb steek ik liever in goede relaties opbouwen, elkaar steunen en helpen. Volgens mij is dat een heel goede investering.

Natuurlijk geeft het voldoening gewaardeerd te worden op het werk. Maar dit is zo betrekkelijk. Voor mij tien anderen.

Investeren in de toekomst is belangrijk, maar vergeet niet te investeren in de mensen die dicht aan het hart liggen. Dat is een investering die zijn gewicht in goud waard is.

Heerlijke week!

Lieve groetjes,

Nelleke

Hoop

Ik hoop dat het goed gaat. Het zal een succes worden. Hij wordt beter. Ik heb een geweldige droom. Die ga ik waarmaken.  Ik heb een doel en dat ga ik bereiken. Dat hoop ik. Dat geloof ik! 

Positief denken is super belangrijk. Het is een begin tot gelukkig zijn, succesvol zijn, een goede uitstraling hebben en ga zo maar door. Het heden positief benaderen is voor mij heel belangrijk. Het is voor mij een geweldige manier om door te gaan met het leven. Het maakt het vele malen makkelijker. Zelf stel ik me wel doelen in het vooruitzicht. Dit stimuleert en zorgt dat ik bezig blijf en uitzicht heb op de toekomst. Hoe lang die ook mag duren.

Maar waar is de hoop op gebaseerd? Wie of wat steunen me als het misgaat? Ik put mijn kracht ergens uit.  Ik hoopt toch op iets. Ik kan veel bereiken op wilskracht, maar soms word ik toch moe. Zowel mentaal als fysiek.

Mensen die begaan zijn met me. Mensen die me liefhebben. Die steunen mij.  
Tot op zekere hoogte. Ik heb zulke mensen om mij heen. Ik ben een mazzelaar. Ik hoop jij ook.

 Op de momenten dat ik alleen ben, moet ik zelf dealen met mijn dromen en de situatie waarin ik zit. Soms zit ik zo klem! Ik kan dan geen kant op. Net en vicieuze  cirkel. Geen opening te bekennen. Hoe kom ik hier nu uit? Zoals iemand zei 'problemen zijn mogelijkheden, uitdagingen'. Ik ga mogelijkheden niet uit de weg. Ik ga het oplossen!

Soms zijn er situaties waarin ik denk de perfecte oplossing te hebben. Maar stap 1 hè? Die nekt me. Als ik ervoor ga, worden er bij stap 1 vele mensen benadeeld of gaan derden zich ermee bemoeien. Dan is de ene situatie opgelost en heb ik er 10 bij. Oeps, die perfecte oplossing werkt dus helemaal niet zoals ik dacht.

Tijd lost heel vaak zaken op. Geduld is een schone zaak. En ik ben in geduld hebben zo slecht! Ik ben het aan het leren. Maar pfff! Wel moeilijk.

 

Hoe het dan ook gaat, ik wil doorgaan. Verder gaan met een geluksgevoel en hoop in mijn hart. Ik hoop op de hulp van God. Op wie hoop jij?

Lieve groetjes,

Nelleke

 

Niks, nada, nakkes

Iedereen heeft waardering nodig. Soms krijg je het en soms niet. Die waardering hopen we te krijgen van iemand die belangrijk voor ons is. Maar de meest waardevolle erkenning kost niets! Is gratis!

Als ik heel goed kijk naar de bovenstaande afbeelding voel ik weemoed, maar ook hoop! Het leven zou er beter uitzien als dit echt zou gebeuren. Knuffelen, glimlachen, lachen, liefde en goede herinneringen zijn woorden die in praktijk gebracht dienen te worden. Maar waarom gebeurt dit dan zo weinig?

Glimlachen, lachen en goede herinneringen maken lukt me wel. Geen probleem. Daar is geen lichamelijk contact voor nodig. Lekker veilig.
Totdat mijn broer en zus een partner kregen waarbij knuffelen, kussen en het tonen van liefde heel normaal is. Ze hebben natuurlijk gelijk! Liefde heb ik nodig. Dat is mijn brandstof

Mijn kinderen geef ik al vaak een compliment, een knuffel, een kus of ik zeg dat ik van ze hou. Dat gaat me goed af. Maar ik ga er ook voor bij anderen. In het begin moet ik wennen aan het tonen van affectie. Ik moet over een drempel heen. Nu gaat het makkelijker. Het werkt bevrijdend. Het tonen van affectie naar een ander werkt helend. Het geeft een ander, maar ook mezelf een fijn gevoel.

Het is fijn als ik kan slapen.  Het is nog fijner rustig en veilig te kunnen slapen. Het is helemaal super om rustig en veilig in een bed en met een dak boven je hoofd te slapen.  Daar geniet ik bewust van! 

Echte vrienden zijn heel belangrijk. Ik kies ze met zorg. Hetzelfde geldt voor familie. Ik kan ze niet kiezen. Die krijg ik, krijgt iedereen cadeau. Als je het met ze kunt vinden is dat geweldig. Soms gaat dit moeilijker of zelfs nauwelijks. Dan moeten we op zoek naar  manieren om ermee om te gaan.

Hoe het ook is, blijf lachen! Kost niks.

 

Liefs,

Nelleke