zaterdag 24 augustus 2013

Droom lekker verder!

 
 Mooie dromen, wilde dromen, angstige dromen of fijne dromen. We dromen allemaal bewust of onbewust. Als ik nu de loterij zou winnen… , als ik dit zou hebben dan…. Maar dat is vaak niet zo. En zouden wij het echt willen? Zouden wij de gevolgen echt aan kunnen? Is het niet veel fijner, geeft het niet meer voldoening als wij onze dromen uit zouden voeren?  

Ik droom ook. Fantasiedromen, grote dromen of kleine dromen. De beste dromen zet ik om in iets tastbaars. Tenminste, dat probeer ik. Soms lukt het en soms niet. Stap voor stap streef ik naar mijn einddoel.

Vaak gaat me dat niet snel genoeg.  Regelmatig is het afwachten. En ik ben van de actie. Het hoort er jammer genoeg bij. Dat is zo balen. Wetend wat ik in ieder geval aan de uitgevoerde dromen over hou - een berg aan ervaringen en lessen - maakt alles goed. Hoe ze ook aflopen, het geeft mij zakken vol energie.

 
Zeven jaar geleden zou ik met mijn zus een eigen bedrijf beginnen. Onze super droom. Alles is uitgewerkt. Van een bedrijfsplan tot een digitaal logo. Het bedrijf is zelfs ingeschreven geweest bij de Kamer van Koophandel. Helaas gooit een paar weken later mijn hersenbloeding roet in het eten. Deze droom staat nu in de koelkast. Er komen nieuwe doelen en dromen voor in de plaats. Gelukkig maar.
 
Mijn dromen zijn dus anders. Werken aan een nieuwe toekomst is voorlopig mijn eerste prioriteit. Dan bedoel ik mijn kinderen opvoeden, werken aan mijn gezondheid en hoe ik moet functioneren in onze maatschappij.
Mijn zus heeft ook een droom uitgewerkt. Ze heeft nu een eigen zaak. Geweldig! Ik ben nu ook andere dromen aan het uitvoeren. Daar is weer tijd en ruimte voor.  Het voelt alsof ik hiermee op de juiste weg zit. Dat Hij me steunt. Een lekker gevoel. Het is geen makkelijke weg, maar wel de goede. Het gaat me lukken! Mijn dromen ga ik waarmaken! Ik droom lekker verder. Heerlijk!

Lieve groetjes,
Nelleke

zondag 18 augustus 2013

Cijferen


Gaan voor de eerste plaats, jezelf altijd op nummer een zetten, streven naar het beste.
Is gaan voor de eerste plaats altijd het beste?

Ik denk het wel. Het beste uit jezelf halen is heel goed. Mits je jouw mogelijkheden wel kent. Gaan voor het beste is prima. Nummer een worden in alles is wat anders. Het is zo belangrijk te weten dat je het uiterste gedaan of gegeven hebt. Alleen dan kun je jezelf recht in de ogen aankijken, wetend dat je jezelf voor 100% gegeven hebt. Wat het resultaat ook is. Dat is dan niet het belangrijkste.
Jezelf altijd op de eerste plaats zetten is wat anders. Zelf ben ik een wegcijfer type. Daar ben ik best blij om. Nu dan.

Ik hoop een betere balans gevonden te hebben tussen kiezen voor ik of wij. Mij totaal wegcijferen is wat ik heel vaak gedaan heb in het verleden. Dit is ten koste van mijzelf gegaan. Dus voor mij is het niet de juiste manier. Nu gaat het beter. Ik kies nu meer voor mijn persoon. Af en toe ben ik dit ook verplicht aan mijn lichaam. En dit voelt stukken beter. 

De verhouding is nu 20% ik en 80% wij. Ik voel me er goed bij. Wat een ander ook zegt, ik ga voor geven. En dan heb ik het niet over materiĆ«le dingen. Klaarstaan voor iemand of luisteren, liefde geven... Zulke dingen. Dit soort zaken geven mij veel meer voldoening dan kiezen voor mezelf.
 
Een geweldige week!
Liefs,
Nelleke

zaterdag 10 augustus 2013

Fine tuning


 
Iemand is gevoelig of iemand is hard, iemand is zwak of iemand is sterk. Iedereen heeft zo zijn eigen karakter. Hoe men omgaat met dit karakter is volgens mij ervaring gebonden. Bepaalde eigenschappen, standpunten of meningen kunnen over een paar jaar heel anders zijn. Naar aanleiding van de opgedane ervaringen, wie in onze omgeving verkeren of hoe onze omgeving is, bepalen ons handelen en standpunten.
Iemand die dezelfde eigenschappen heeft als een van ons, maar geboren wordt in een ander land zal zich anders ontwikkelen dan wij. Die persoon zal zich anders gedragen dan wij.
 

Kunnen wij veranderen? In grote lijnen, denk ik. Maar wie wij zijn is een gegeven. Hoe wij omgaan met onze karakters is aan ons.
We zullen regelmatig op zelfonderzoek moeten gaan als we willen weten wie wij zijn. Wat zijn onze goede en slechte eigenschappen? Kunnen wij nog leven met onszelf of moeten wij bepaalde eigenschappen bijsturen?
Is mijn karakter veranderd?  Volgens anderen wel. Volgens mij absoluut niet. Mijn ervaringen van de afgelopen jaren hebben zeker bijgedragen aan wie ik nu ben.  Ik kijk constant naar mezelf. Ben ik op de goede weg? Het voelt wel zo. Meningen en standpunten herzie ik regelmatig of worden juist versterkt. Ik leef bewuster en intenser. Ik weet wie ik ben en waar ik sta. Dat hoop ik uit te stralen.
Mijn karakter is als een instrument dat telkens gestemd moet worden. Anders wordt het vals. Dat gaat me niet gebeuren.

Liefs,
Nelleke

zaterdag 3 augustus 2013

Fear factor


De 20ste eeuw wordt nu al de eeuw van de angst genoemd.
We zijn vaak onzeker of bang voor de gevolgen als je ingrijpt in iets. Bang voor wat anderen zullen denken. Bang dat bepaalde acties leiden tot gezichtsverlies of nog erger dat een derde er zich mee gaat bemoeien. Wie weet wordt het gemeld aan een of andere instantie. Dan ben jij de pineut. Wat als.. .
Rekening houden met anderen is goed. Tot een bepaalde hoogte. Jij bent diegene die 24/7 moet leven met de gevolgen van je daden. Niet een toevallige voorbijganger die zich ermee bemoeid.
Ik ben ook wel eens bang. Bang voor bewegende, harige beestjes en dan vooral spinnen. Bah. Ze zijn naar mijn idee zo onvoorspelbaar. Dat maakt mij af en toe bang. Ik laat dat bange gevoel nog te veel toe. Als ik meer van de gedragingen van die beestjes zou weten, is het waarschijnlijk over. Maar ik heb mezelf nog nooit de tijd gegund om me in hun gedrag te verdiepen. En onbekend maakt onbemind.

Wat angst is, weet ik ook. Ik heb -zoals iedereen- de nodige ‘dat scheelde een haartje’ ervaringen meegemaakt. Wat mij altijd bij zal blijven zijn de ervaringen van het opnieuw leren slikken en het tot twee maal toe opnieuw moeten leren ademen. Dit staat voor mij gelijk aan het gevoel te moeten stikken.
Ik verzin miljoenen excuses mijn hoofd om maar niet te oefenen e en heb ze bewust nooit geuit.  Na een heftige innerlijke strijd heb ik het weer onder controle. Ik wil verder met mijn leven. Ik ben de eigenaar van mijn angsten. En niet andersom.

Angstgevoelens zijn goed. Ze waarschuwen je voor iets dreigends. Wees dan alert. Onderneem actie. Negeer het niet, maar ga niet te ver mee in je angsten. Wees de baas over je gevoel.  

Weet je, wat je ervaring ook is. Hoe angstig, hoe eng ook. Accepteer het gevoel. Het zal altijd bij je blijven. Verwerk het. Je moet verder. En hoe je verder wilt hangt af van jezelf.

 

Liefs,
Nelleke