Fear factor

De 20ste eeuw wordt nu al de eeuw van de angst genoemd.

We zijn vaak onzeker of bang voor de gevolgen als je ingrijpt in iets. Bang voor wat anderen zullen denken. Bang dat bepaalde acties leiden tot gezichtsverlies of nog erger dat een derde er zich mee gaat bemoeien. Wie weet wordt het gemeld aan een of andere instantie. Dan ben jij de pineut. Wat als.. .

Rekening houden met anderen is goed. Tot een bepaalde hoogte. Jij bent diegene die 24/7 moet leven met de gevolgen van je daden. Niet een toevallige voorbijganger die zich ermee bemoeid.

Ik ben ook wel eens bang. Bang voor bewegende, harige beestjes en dan vooral spinnen. Bah. Ze zijn naar mijn idee zo onvoorspelbaar. Dat maakt mij af en toe bang. Ik laat dat bange gevoel nog te veel toe. Als ik meer van de gedragingen van die beestjes zou weten, is het waarschijnlijk over. Maar ik heb mezelf nog nooit de tijd gegund om me in hun gedrag te verdiepen. En onbekend maakt onbemind.

Wat angst is, weet ik ook. Ik heb -zoals iedereen- de nodige ‘dat scheelde een haartje’ ervaringen meegemaakt. Wat mij altijd bij zal blijven zijn de ervaringen van het opnieuw leren slikken en het tot twee maal toe opnieuw moeten leren ademen. Dit staat voor mij gelijk aan het gevoel te moeten stikken.

Ik verzin miljoenen excuses mijn hoofd om maar niet te oefenen e en heb ze bewust nooit geuit.  Na een heftige innerlijke strijd heb ik het weer onder controle. Ik wil verder met mijn leven. Ik ben de eigenaar van mijn angsten. En niet andersom.

Angstgevoelens zijn goed. Ze waarschuwen je voor iets dreigends. Wees dan alert. Onderneem actie. Negeer het niet, maar ga niet te ver mee in je angsten. Wees de baas over je gevoel.  

Weet je, wat je ervaring ook is. Hoe angstig, hoe eng ook. Accepteer het gevoel. Het zal altijd bij je blijven. Verwerk het. Je moet verder. En hoe je verder wilt hangt af van jezelf.

 

Liefs,

Nelleke