Licht puntje puntje

 Het Nederlandse regenseizoen is weer aangebroken. Veel grijze luchten, veel regen en weinig zon. Oftewel, het wordt weer herfst. Het begin van een sombere tijd. Bah!

Maar de komende feesten maken het weer gezellig. De kaarsjes kunnen weer aan, behaaglijk bij de kachel met warme chocomelk met slagroom, de heerlijke stamppotten kunnen weer klaargemaakt worden, de bomen krijgen nu schitterende kleuren, ect. Dat is gelukkig wel iets wat het toch een fijn seizoen maakt.

Er zijn vele mensen die niet tegen dat sombere weer kunnen. Ze hebben licht nodig! En ik moet zeggen; ik ook. Vroeger ... (hadden we kuilen in de weg. Ik word oud. Haha) had ik er niet zo’n last van. Tegenwoordig wel. Ik doe veel kaarsen aan, schemerlampjes voor de sfeer, enz. Maar dat werkt helaas niet afdoende.

 

Ik blijf telkens op zoek naar lichtpuntjes in mijn leven. Die heb ik nodig. Af en toe voel ik me rot. Het is dan zo makkelijk eraan toe te geven. Op dat moment lijkt het de oplossing. Wel een korte termijnoplossing. Op de lange termijn worden de issues door er in mee te gaan alleen maar groter.

Er aan toegeven werkt dus niet. Ik wil niet depri worden. Ik wil gelukkig zijn en blijven. Dus blijf ik zoeken naar die lichtpuntjes. Hoe moeilijk het soms ook is. Wie mij helpt is Jezus. Hij is voor mij het lichtbaken. Hij helpt mij de lichtpuntjes te blijven zien. En het werkt!

Wees lief voor elkaar

Liefs,

Nelleke