’s Ochtend gezamenlijk ontbijten. ’s Avond samen gezellig
aan tafel eten. Even geen tv, geen mobieltjes, geen laptoppen of ander
elektronica speeltjes. Ja ja.
Mijn kinderen kijken naar zo’n Disney programma over een
familie en hun dagelijkse belevenissen. Ik kijk mee. Tot mijn verbazing hoor ik
iets wat maar blijft hangen in mijn hoofd. Ze hebben het over een familie
diner. Geen speciaal diner ter eren van iets. Nee, ze hebben het gewoon over het
dagelijkse warm eten. Dit moet ingepland worden, want iedereen heeft elders
andere plannen. Huh?
Gaan wij daar ook naartoe? Zijn sommigen al op dat punt?
Het dagelijks samen eten, in ieder geval het diner, doen we toch samen?
Eten is niet alleen een primaire behoefte, maar heeft toch ook een sociale
functie? Een band scheppen met elkaar door de dag door te nemen, lekker te kletsen, ons hart
te luchten, etc.
Ik heb ’s ochtend de tafel ook niet gedekt met allerlei
soorten beleg. Daar zijn mijn kinderen te klein voor. Ze kunnen dan niet
kiezen. Het ontbijten kost dan te veel tijd en ze moeten naar
school. Ik of mijn hulp smeren de boterhammen en maken de thee. Maar we eten gezamenlijk
ons ontbijt aan de tafel. Dat geldt ook voor het diner. Zonder enige vorm van elektronica.
De vraag ‘Mamma, wat eten we?’, wil ik graag blijven horen.
Wees lief voor elkaar.
Liefs,
Nelleke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten