zaterdag 22 maart 2014

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg


Is dat zo?

Er was eens een koning en koningin. Zij mochten na vele jaren toch nog een kind krijgen. Gelukkig dat ze waren! Ze kregen een ondernemende dochter. Ter ere van haar geboorte gaven ze een groot feest. Het was veel organiseren, maar het was op tijd geregeld. Iedereen was uitgenodigd. Alle feeën waren er ook, dachten ze. Ze wensten de prinses allemaal mooie dingen toe. Voordat de laatste fee haar wens kon uitspreken, werd het gezellige feest onderbroken door een woedende vrouw. Een fee. Ze was niet uitgenodigd. Oeps, foutje!  

Boos sprak ze een wens uit boven de pasgeboren baby. 'Ze zou zich op haar zestiende verjaardag prikken aan een spinnewiel en eeuwig zou slapen!' Gelukkig was er de fee die haar wens nog moest uitspreken. Het enige wat ze kon, deed ze. De wens verzachten. Ze deed dit door het voor eeuwig slapen te veranderen naar honderd jaar slapen. En dan zou ze worden wakker gekust door haar droomprins. Dat was haar welgemeende wens.


Vele prinsen wilden niet gewoon zijn en namen vele uitdaging en hun gevolgen aan die op hun pad kwamen. Zij gingen voor hun geluk. Hoe het ook zou aflopen.Als we het hebben over Doornroosje liep het natuurlijk vaak niet goed af. Ondanks dat was er na honderd toch weer een prins die de uitdaging aannam. Het lukte hem de prinses te bereiken en haar wakker te kussen. 

Zij leefden nog lang en vooral gelukkig.

Wie is er nu gek? Die prins die alles uit het leven wilt halen wat mogelijk is? Hij volgt zijn gevoel, zijn hart en wordt er gelukkig van. Of is het toch die fee die verbolgen is omdat ze per ongeluk niet uitgenodigd is. Om vervolgens als wraak het leven te verzieken van vele mensen die niks kwaads in de zin hadden.  

Haar acties zijn reacties die wij, gewone mensen, ook hebben. Inderdaad gek. Een ander zijn geluk niet gunnen en onze ego als het belangrijkste zien.

Ik wil niet gewoon zijn, maar super gek!


Wees lief voor elkaar.

Liefs,

Nelleke

Geen opmerkingen:

Een reactie posten