Vriendjes?

Gewoon aardig zijn tegen elkaar. Dit zou normaal moeten zijn. Helaas is dat het niet. Wat als je elkaar eigenlijk niet ligt? Daar kunnen we niks aan doen. Lukt het dan om aardig te zijn? Gewoon beleeft zijn tegen elkaar is natuurlijk wel het minste wat we horen te doen. Dat we niet op visite gaan bij elkaar is logisch. Elkaar zoveel mogelijk mijden lijkt mij dan het beste. Dit scheelt veel ergernis. Doen alsof we elkaar wel mogen werkt niet. Zo ontstaan er juist veel roddels over elkaar, irritaties of ruzie.

Leven als vrienden en rekenen als vijanden

Vriendelijk met elkaar omgaan meer als een soort van  formaliteit  maar eigenlijk helemaal  niet zo gesteld zijn op elkaar.

Ze zeggen wel eens heb je vijanden lief. Maar kan dit wel? Dit is volgens mij een giga utopie. We zouden elkaar wel moeten accepteren zoals we zijn. We horen elkaar te respecteren. De mensen die ons wel liggen, daar gaan we mee om. Van dierbaren of echte vrienden  houden we. Die koesteren we. Kunnen we meer van elkaar verwachten? 

Stel dat het ons lukt om van onze vijanden vrienden te maken door ze met respect te behandelen en te accepteren hoe ze zijn.  Zaken die verkeerd zijn gegaan te vergeven. We hoeven het niet te vergeten. We doen gewoon af en toe rare dingen. Onze zo genaamde vijanden aan onze zijde te hebben is toch veel beter dan onze kostbare tijd en energie te spenderen aan wraakacties en oorlogvoeringen tegen hun?

Wees lief voor elkaar.

Liefs,

Nelleke